Maandag 13 maart en dinsdag 14 maart, aangevuld

Maandag om 11 uur vertrokken uit Assen. Lies en Wietse brengen me naar Schiphol. We zijn er meer dan 4 uur te vroeg. Mooi nog even tijd om alles te wegen en nog wat uit de koffer in de handbagage te doen. Het was nog een heel gedoe om zowel voor de warmere dagen als de koude dagen tijdens de trekking afgewogen spullen te kiezen. L en W gaan cap drinken. Ik blijf in de rij tot ik mijn koffer kan inchecken. Ongeveer 3 uur voor vertrek kan ik mijn koffer afgeven, 20,3 kg. Voor beide vluchten krijg ik meteen de boardingpassen. Ik vlieg met Turkey airways en daarom is er een overstap in Istanbul. Het heeft de gehele dag nogal gewaaid en er is daarom veel vertraging op veel vluchten. Ook mijn vlucht zal plm een half uur later vertrekken. Gelukkig wordt mijn bagage automatisch overgeheveld in Istanbul, dat scheelt. We gaan nog een cap drinken in het panorama restaurant. 4 euro voor een small....! Naar buiten mag niet ivm de wind. Nog even paniek als ik denk dat ik de boardingpassen kwijt ben.....valt gelukkig mee. Even te goed opgeruimd... Om 16.30 uur door de douane. Echt goede check. Paspoort en het gele injectieboekje worden gecontroleerd. Mijn handbagage wordt bijna helemaal leeggehaald en extra gescand. Ook de schoenen moeten uit. Zelf moet je in een rond geval met je handen omhoog, dat draait dan om je heen. Er wordt een foto gemaakt van je gezicht. Alles is in orde en ik kan alles weer inpakken. Toch zeker een half uur bezig geweest. In een boekwinkel koop ik nog 2 leesboeken. Het assortiment was vooral Engels, moest echt vragen naar de goedkopere Nederlandse boeken. Door naar de gate E8. Wil nog een cap kopen....maar dat duurt zolang dat ik maar snel doorga. Het boarden is begonnen zegt het bord en de gate sluit om 18.15 uur. Dus opschieten. Echter bij aankomst is er geen actie en al snel horen we dat we bijna een uur later vertrekken. Daar schrik ik van...heb 1 1/2 uur overstaptijd, maar dat wordt dan een half uur....dat gaat heel spannend worden. Dus even naar de balie en vragen naar de aansluiting. Moet kunnen en als het niet lukt wordt er een andere vlucht geregeld; ze kunnen er verder niets aandoen. We gaan het wel zien. Kan er niets aan veranderen. Het geeft me wel tijd om toch alsnog een cap te drinken. Om 19.00 uur gaan we aan boord. Bel nog even met Wietse. Lies en Wietse zijn intussen al weer een mooi eind op weg naar huis. We vliegen om 19.23 uur, plm 3 kwartier later dan gepland. De vlucht zal 3 1/2 uur duren. Ik zit op stoel 26B, dus niet bij het raam. Al snel krijgen we een warme maaltijd. Beef met rijst en een toetje. De apparaten allemaal 2 uur vooruit gezet. Ik kijk de film Joyride in het Engels met Engelstalige ondertiteling. De keuze is trouwens reuze! Geen enkele Nederlandse film en geen met een Nederlandstalige ondertiteling. Om 00.05 zijn we geland in Istanboel. Met 20 minuten moet ik boarden bij de volgende vlucht. Wie ik ook vraag van het personeel, niemand kan er iets aandoen. Dus dan maar snelwandelen. Meer dan een kwartier loop ik zo snel als ik kan. Het is helemaal aan de andere kant blijkt. Als ik totaal bezweet aankom kan ik meteen instappen. Gehaald! Bel nog een keer met Wietse. Stoel 19 G. Dat is aan het gangpad van een rij van 4 in het midden. Precies op tijd start het taxien. 00.25 uur. Nu de apparaten weer allemaal vooruit zetten, nog eens 2 uur en 45 minuten. Het totale tijdsverschil met Nederland is dus 4 uur en 45 min. We krijgen al snel een ontbijt. Ook een setje sokken en een oogcover. Dan ga ik slapen. De stoelen naast mij zijn leeg, dus ik kan lekker lang uit en heb daardoor ook meerdere dekens. Ik slaap tot ik wakker word gemaakt voor een broodje met koffie, waarna al snel de landing wordt ingezet. Toch nog bijna 5 uurtjes geslapen. Om 11.23 uur ben ik dan aan de grond in Nepal. De beide vluchten waren erg rustig. Dit vliegveld is beduidend kleiner dan Schiphol of Istanbul. Al snel ben ik door de douane. Wel even weer op de foto en nu ook 2 duimafdrukken . Mijn koffer is er al. Meteen even wat geld omwisselen, een klein bedrag. Later beter pinnen. Buiten staan er wel 100 mannen met bordjes met namen.......maar ik zie mezelf niet....het zal toch niet? Ik zoek de naam van mijn eerste hotel op...en dan hoor ik mijn naam. De man showt me mijn naam op een lijst in zijn mobiel. Hij had een bordje met de maatschappij die het hier ter plekke regelt. Tja dat wist ik niet. Met de taxi gaan we nu naar hotel Moonlight aan de rand van de wijk Tamel. Het is erg druk en chaotisch. Maar deze chauffeur beweegt zich soepel tussen alles door. Luid toeterend net als al die andere automobilisten en megaveel scooters. 30 min later ben ik er. Welkom met een sapje. Het inchecken gaat heel snel. Kamer 602 met een mooi balkonnetje. Heerlijk in de zon ga ik daar een poosje bijkomen van de reis met mijn meegebrachte krentenbollen en nescafe koffie, wat op de kamer is. 23 graden met een aardige bries. Appjes lezen en reageren. Kluisje meteen in gebruik genomen. Ik videoapp met Wietse. Om 16.00 uur ga ik op pad. Eerst even naar het dakterras hier, gezellig en een mooi zicht over de stad. De bergen in de verte zijn niet goed te zien. Er lijkt wel een laag mist, smog te hangen. Ook is er een mooi restaurant en een groot terras, tuin beneden bij het hotel. Gewapend met een plattegrond en het hotelkaartje moet het goed gaan. Op naar Durbar square. Het is vanuit het hotel rechts en dan alsmaar doorlopen. Het is een drukke smalle weg met aan beide kanten allemaal kleine shops. De weg zit vol gaten. Auto's en scooters racen van beide kanten er door. Ook veel wandelaars op dezelfde weg. En dan nog de fietsers, soms zwaar beladen en de riksja s, fietstaxi s. Het gaat allemaal (net) goed. Alles slingert om elkaar heen met de hand op de claxon of op de bel. Ik probeer zoveel mogelijk langs de kant te lopen. Daar echter veel obstakels, gaten ed. Ik maak diverse foto s. Vaak vraag ik of ik een foto mag maken. Een grote homp vlees op de toonbank, een toonbank vol kippen, fietser met heel veel fruit om te verkopen, naaiatelier met heel oude singers, mailverkeer etc. Ik koop een zakje op straat gemaakte chips voor 100 R, 70 cent...dat blijkt later veel goedkoper te zijn. Dan zie ik een stegje dat loopt naar een stupa. Het is een paar meter, maar wat ineens een rust. Net als de hofjes in steden. Als ik rond de stupa wil gaan lopen, komen er 2 honden luid blaffende en dreigend op me af. Twee mannen roepen de honden halt toe en ik keer me snel met de staart tussen de benen om. Overal liggen en lopen hier honden. Overal is het stoffig, zanderig. Gebouwen, tegels, pleinen het is allemaal grauw. Na plm 30 minuten kom ik aan op het Durbar Square. Een groot plein, wijkje waar allerlei wegen, weggetjes en pleinen doorheen lopen. Totaal volgebouwd met oude paleizen, tempels en gebedsplekken. De eerste aanblik is ronduit triest. Veel van de eens zo fiere historische gebouwen is nog steeds kapot en wordt gestut door bamboepalen. Allemaal schade van de aardbeving destijds. Ik loop er een poosje rond. Hier vliegt het verkeer echt dwars doorelkaar. Maak foto's. Ik word nu met regelmaat aangesproken of ik een riksjarit wil of een gids. Nee, nu nog even niet. Ze druipen dan wel meteen af. Het maakt wel dat je niet even rustig blijft staan of op een bankje gaat zitten. Van een oude mevrouw koop ik uiteindelijk toch een reisdocumententasje voor 100 rupie...is 70 cent. Ze is heel blij. Ik zie ook een aantal bomen die gebedsplekken zijn. De gebedsplekken hebben diverse klokken rondom. Men loopt rond zon gebedsplek en raakt daarbij de klokjen aan. Na ieder rondje wordt een beeld aangeraakt of er worden bloemetjes bijgelegd ( veelal oranje afrikaantjes). Op het plein zitten dan ook heel veel vrouwen met bloemen, die gekocht worden om te offeren. Dan besef ik me dat ik wel heel veel rond heb gelopen en dus....weet ik niet meer met welke weg ik ben gekomen. Ik heb dan wel een kaart, maar de straatnamen staan niet aangegeven in de straat. Na 2 rondjes en een verkeerde weg ga ik naar een restaurantje, rooftopview. Ik vraag eerst hoe ik terug moet naar mijn hotel. Het wordt met de mobiel opgezocht. Dan drink ik er 2 koppen nescafe a 125 R en eet een portie french fry, 375 R, totaal 625 Rupie. = 4,35 euro. Ik kijk mijn ogen uit. Vanaf boven kan dat wat rustiger. Al snel is het donker. Om 19.30 uur loop ik terug. Nog meer oppassen dus. Volgens de receptionist van het hotel was het tot half 9 echt nog veilig. Om 9 uur sluiten al de kleine shows en dan is het anders. Ik vraag in diverse winkeltjes wat de prijs van flesjes drinken is. 85 R voor bijvoorbeeld fanta, 60 cent. Voor een liter fles mangosap betaal ik uiteindelijk 170 R = 1,19 euro. Het staat gedrukt op de dop. De datum is wel net overschreden .... 02 23... de dochter moet de fles van een hoge stelling pakken. De moeder zegt 180 R. De dochter corrigeert moeder en wijst op de 170 op de dop. Oh ja, zegt ze. Ik geef 170 R, maar nog wel 10 R(7 cent) aan de dochter. Bedank haar voor haar eerlijkheid en zeg dat ik nu vaker bij hen ga kopen. Er komt een grijns van oor tot oor op beide gezichten en ze zwaaien me uit. Direct daarna ben ik terug bij hotel moonlight. Rommel een beetje op mijn kamer. Laat de receptie komen voor de tv. Vervolgens doet hij het. Ziggo go wil niet afspelen hier...jammer. Ik maak dit verslag. Om 22.45 belt Wietse...dat is echter geen succes, we horen elkaar nauwelijks en de verbinding valt steeds weg. Morgen maar weer videobellen met WhatsApp. Na aan cap van mijn eigen meegebrachte cappucino en wat vruchtensap ga ik om half 1(Ned tijd19.45 uur) slapen. Nog even geen foto's.....moet nog geregeld. Welterusten.