Amazone belevenissen, 20 juni

Zondag 20 juni 2010

Om 8 uur een heerlijk ontbijt in mijn guesthouse. helemaal toppie. Zo´n guesthouse is een stuk persoonlijker dan een hotel. Ben de enige gast. Gisteren pas om elf uur terug en ze was reuze ongerust en blij dat ik er weer was. Zij kon niet weten dat ik in het internet cafe naast de deur zat natuurlijk. Na het ontbijt ga ik meteen weer naar het internetcafe. Laat Manaus daarvoor schieten. Eerst maar eens proberen of ik nu meer foto´s kan plaatsen. Na weer een moeilijke start gaat het ineens wel. Ik plaats foto´s van de falls en van Ambopata jungle. Had ik toen al een voorgevoel dat ik alle foto´s in de rivier zou gooien. Anyway, ben nu dubbel blij dat ik dat gedaan heb. Precies om vijf voor elf staat de laatste foto erop. Netjes bij de goede dagen... nou ja bijna. Om elf uur word ik opgehaald door de gids. Bij terugkomst blijkt deze er al te zijn. Hico, een jongen met rastahaar. Natuurlijk kan mijn koffer hier blijven en ga ik alleen met mijn rugzak op pad. De taxi is er ook al gauw. Daar blijken twee nederlandse mannen uit te rolen. De een is de eigenaar van de lodge, de ander gaat hem vier weken vervangen, want hij gaat Nederland bezoeken. Albert en Anneke zijn deze week een beetje ingewerkt. En nu moeten ze het verder alleen doen. We zetten de eigenaar Jack af bij zijn huis in Manaus. Onderweg pikken we de kokkin op...die we eerst voorbij rijden. In ruim 2 uur zijn we bij de lodge. Eeen prachtig lux geheel. Met zwembad, overal electriciteit en lampen langs de paden. Veel zithoekjes een grote tuin met wandelpaden. Zelfs een meer met bronwater en een zandstrand. Onderweg merkte ik al de warmte, maar hier voel je pas echt de hoge vochtigheidsgraad. 90%. Het zweet loopt me steeds met straaltjes van mijn gezicht. Ook als je niets doet. Anneke verwelkomt ons met het personeel met een glaasje fris. Onderweg hebben we nog een kleine stop gemaakt in het laatste dorpje voor we werkelijk de jungle ingingen. Daar was alles versierd ivm het voetballen. Rigenlijk is er pas vanavond iets.. maar ik ben de enige gast en de gids wil wel meteen aan de wandel. Ik wil alles en zoveel mogelijk. Dus om 16.00 uur gaan we op pad. Onze erste wandeling door het Amazonebos.
oeilijk om hiewr dieren te spotten. Als je ze al ziet vaak hoog in de bomen. Maar na vijf minuten zien we al de rode brulaap hoog in de bomen. Bij een boom met een mierennest legt de gids zijn handen erop en binnen de kortste keren krioelt het van die beesten over zijn handen en armen. Hij wrijft ze vervolgens uit over zijn armen. Nu heeft hij de geur van de jungle. Indianen smeren zich geheel met mieren in voor ze op jacht gaan. Intusen bijten die dieren ook. Jij ook? nou nee bedankt. we zien weer wandelende bomen en de rasp. Maar niet zoveel als in Ambopata. Er zijn hier nauwelijks muskieten door de hoge zuurtegraad. Dat is dan weer mooi meegenomen. We zien nog wat kleine insekten en dan is het ineens al donker. Het lampje van de gids stelt niet veel voor vergeleken met Ambopata. Daar kun je geen dieren mee spotten. Pas om half acht zijn we terug. Kletsnat van het zweet. Dus koude douche... nee warme douche. Tweede stel kleren aan. 8 uur een heerlijk diner. Met z´n vieren aan tafel. Dan kan je slapen in Janes place. Dat is een twee verdiepingen boomhut midden in de jungle. Wel een dak verder open. je slaapt dan in een hangmat. Ok....dat klinkt gaaf. Dus om negen uur weer door de jungle. Nog geen tien minuten onderweg of ik ben alweer kletsnat. Een kussen mee. Om elf uur lig ik in mijn hangmat. Door het dak kan je helaas de sterrenhemel niet zien. Wel opzij open. En natuurlijk de junglegeluiden. Lig tot twee uur wakker. Het ligt best comfortabel...maar anders he. Kruip uit mijn hangmat. De gids, die twee haken verderop hangt is meteen wakker. Ik kan naar het toilet(ja heus een hokje met een wc pot) maar dan moet ik wel over boomstammen en een watertje oversteken. dat wordt me toch te link in de jungle...dus....effe wat dichterbij dan maar. Dan horen we de apen brullen en zeker weten een dier rondscharrelen. het is intussen pikkedonker. De maan en de sterren zitten achter een dikke laag wolken. In mijn hangmat zie ik letterlijk geen hand voor ogen. In de mat heb ik mijn water, de hoofdlamp en de wekker. Nu slaap ik snel in. Vaag hoor ik dat het gaat regenen. Om zes uur loopt de wekker af. Nog lang niet uitgeslapen, maar we moeten weer op pad. Het ontbijt is om 8 uur en het is zeker nog twee uur lopen. Het is intussen allang licht.