Galapagos avonturen, 12 t/m 16 april

Goedenavond....voor jullie goedemorgen(4 uur). Vanmiddag zijn we terug gekomen van de Galapagos eilanden. Het was in een woord geweldig!!! Aangekomen op het eiland Baltra(zoek maar even op internet mam!!!)kom je direct in een enorme hitte terecht, lekker vochtig bovendien. KLAM. Gelukkig de koffer is er ook. Dat is altijd even weer spannend. Heb voor de zekerheid wel wat schoon ondergoed in de handbagage en de toiletspullen en natuurlijk de malariatebletten. Met de veel te zware koffer(hij is trouwens verder wel erg handig hoor. Staande op wieletjes en liggend ook, met dank aan Jantje.) en een nog veel meer te zware rugzak gaan we in de gereedstaande bus. Onze gids stond ons keurig op te wachten. Golindrina (ook te vinden op internet) friends here. Zwetend de warme bus in, die lang niet voldoende plaats heeft, dus staan en hangen. Gelukkig maar 10 minuutjes. Baltra eiland is alleen maar een vliegveld. Ooit aangelegd door de Amerikanen om het Panamakanaal te kunnen beschermen. Nu op de boot. Ik snel voor een mooi plaatsje. Dan ontdek ik dat ik mijn koffer had moeten halen uit de bus. Ja zo gemakkelijk kom je er niet vanaf Frederika. Dus weer van de boot en de koffergehaald. Erg zwaar. Gaat boven op,het dek. Na weer eventjes varen alweer van de boot. Nu meteen koffer mee... Ja leer wel van mijn fouten hoor.....soms. Nu weer in een bus. Ook deze is veel te vol. Geen plaats. Ik blijf voorin en ga uiteindelijk in het gangpad zitten. Prachtig uitzicht dus naar voren. Veel groen. We zijn nu op het eiland Santa Cruz. Hier wonen de meeste mensen. Wij moeten naar het andere einde van dit eiland met deze bus. Toch gauw zo,n drie kwartier. Een lange rechte weg. Veel groen langs de kanten. Veel cactussen(reuzen). Als we in de havenstad aankomen gaan we met koffer en al in een klein bootje(7 personen). Zwemvest aan. We worden afgezet op ons cruiseschip Golindrina. Een 16 persoons jacht. Onder in het schip is mijn kooi. Ik deel het met Katrine uit de USA. De kooi is erg smal en klein en via een smal trappetje te bereiken. Het heeft een stapelbed, een douche en toilet en een kast met kluisje. Allemaal erg krap. Mijn koffer(grote tas) past dus nauwelijks door de deur(moest even tegen gedrukt worden) en past al helemaal niet voor het bed op de grond. Dan kan er niemand meer langs. Dus op mijn bed aan het voeteneinde dan maar. Dat wordt dus op mijn zij slapen met de benen opgetrokken. Veel tijd om bij te komen krijgen we niet. De lunch staat klaar. Nou het eten is de komende dagen echt geweldig. Een stevig ontbijt( yoghurt met muesli en brood, een lunch(warm) en een zeer uitgebreid diner. Tussendoor vaak hapjes(mini pizza,s bijv.) Koffie, thee en water is gratis de hele dag door. Om 15.00 uur meteen onze eerste excursie. We gaan methet bootje weer naar het vaste land. Dit wordt dus een meerdere keren op een dag terugkerend ritueel blijkt nu. We zien overal om ons heen pelikanen, zeeleeuwen, meeuwen, hagedissen en grote oranje krabben. Ze zijn niet bang, ze schrikken niet van mensen en blijven doen wat ze doen. Je kunt ze eigenlijk gewoon aanraken. Fotograferen is een makkie. We kijken onze ogen uit. We bezoeken nu eerst het onderzoekstation van Darwin. De gids vertelt ons heel veel over de geschiedenis en over de dieren en planten op de Galapagos. Veel dieren zijn epidemisch. Dat betekent dat ze nergens anders voorkomen, althans niet in die verschijningsvorm. Hij vertelt over Darwin en zijn evolutietheorie. Dan naar het schildpaddenopvanghuis. Leuk.... maar niet echt natuur...beetje zeehondencreche idee...en daar komen we niet voor.... Meteen maar even een magneet van Ecuador gekocht. Hoort immers bij al mijn andere magneten. Nu krijgen we twee uur vrije tijd in de stad. We lopen rustig terug. het is erg warm...heet. Nog een beetje beduusd van wat ons allemaal overkomt. Bootje, busje, bootje, busje, bootje, busje..... Moe dus. Al te ver weg lopen durf ik ook niet al te goed. Wil niet graag weer de boot missen(dubbelzinnig he). Even spelen met mijn zelfontspanner bij een grote cactus dat lukt. Nu een enorme mango juice op een terrasje voor 2 dollar. Heerlijk. Kan ik meteen even naar het toilet. Want dat is op de boot echt niet zo fijn. Zo krap. zit op een verhoging, met de benen los van de grond te zwiebelen en dan met de billen strak tegen elkaar, want meer breedte is er niet. Na de mango juice ht internetcafe in en mijn eerste verslag proberen te maken. Bij het versturen twijfel ik of het wel lukt....dus nog een keer op bewaren klikken en nog een keer. Ja zo krijg je dus drie keer hetzelfde verslag. Erg leuk om de reacties te lezen. Toch fijn als het gelezen wordt niet waar. Met het bootje wwer naar ons cruiseschip. Nu diner. Voor we eten krijgen we het plan van de volgende dag te horen. het staat ook allemaal op een groot bord. Alles in het engels. Krijg daardoor nog niet alles mee... maar we zien wel. Er zijn 14 gasten. 4 uit de USA, 1 uit Duitsland, 6 uit Frankrijk(een gezin), en 3 Nederlanders.Na het diner even de douche uit proberen. Een handdouche, maar het gaat. De boot ligt nog voor anker. Dus we schommelen wat, maar verder geen last. Dan naar het dek. Het is intussen donker. Met mijn hoofdlampje op schrijf ik mijn verslag. Insektensprayzeker nodig. Om half tien ligt iedereen plat. Ik ga ook om tien uur. We moeten er morgen vroegg uit. 7 uur ontbijt en dat zal iedere morgen zo zijn. We blijven vannacht nog in de haven liggen. Slaap snel in en ben om half zes weer wakker. Na het ontbijt gaan we met het bootje weer naar de vaste wal. We gaan de tweelingkraters bekijken. We gaan met de bus. paraplu mee, want veel hoger en dus kouder en kans op regen. We wnadelen wat rond en kijken in de diepe kraters. We bezoeken ook nog een lava grot. De gids vertelt veel, erg veel,... teveel. Terug in het havenstadje krijgen we weer twee uur de tijd om rond te neuzen. Onze laatste kans om iets te kopen op de Galapagos. Nu ben ik een stuk uitgeruster dan gisteren. Ik geniet nu van het rondzwalken. Maak veel foto,s van allerlei beesten, die je gewoon overal ziet en die totaal niet bang weg springen of vliegen. Tot slot nog even weer een lekker groot glas pure mango juice met veel vruchtvlees. Heerlijk. Methet bootje weerv terug naar ons cruiseschip. meteen aan de lunch en dan gan we varen naar het volgende eiland. Santa Fe. Ik ga lekker boven op het dek zitten. Achterop. Al snel gaat de boot meer schommelen... meer bewegen, op en neer. Mijn maag gaat ook op en neer. Ik weet niet of ik dit ga verdragen zeg ik. Ik loop naar het midden van de boot, maar het is al te laat!! Snel over de railing...aaaahhhh. Wat een bende. Tegen de wind in betekent de hele zijkant van de boot eronder. Alles van de lunch was goed na te lezen. het lucht wel meteen aardig op. Ik ga nu doodstil in het midden van de boot zitten, strak kijkend naar de bodem van het dek. Intussen spuit de bemanning de boot weer schoon. Na mij gaan er nog twee over hun nek. Na een vaartocht van ruim twee uur zijn we op Santa Fe. Hier gaan we snorkelen. dat heb ik ooit eens kort gedaan in Turkije en een baai en oook heel kort in kenya bij het koraalrif. Dus beide op een plek. Nu gaan we een tocht maken. Spannend. Toch ga ik mee nog een beetje trillerig van het overgeef gedoe. We gaan weer met het bootje naar een mooie plek. En dan het water in. Ik twijfel. Durf ik wel? Toe nu zegt de schipper. En daar ga ik hangend aan de boort over boord. Ok. Nu de snorkel in. en dan ja het lukt. Snel volgen dan maar. Ik zie echt prachtige vissen. Wel steeds even naar boven om te zien of ik de groep nog wel heb. Ze gaan wel snel. Als je moe bent of wilt stoppen je hand opsteken en een van de bootjes pikt je meteen op. Ik vind dat ik dat eerst maar eens moet proberen. Dus hand omhoog... en ja hoor. Ik klim in de boot. De boot brengt me bij de groep. Die zien een schildpad. Ik zie hem ook vanuit de boot. Ik ga ook weer het water in. Prachtig dus. We gaan nog vier keer deze week snorkelen op verschillende plekken. Ik heb veel vissen gezien. Op een gegeven momnt dook er ineens een zeeleeuw voorbij en daarna twee vlak onder me door. ge weldig. en toen ja...echt waar.... zwom er een rtwee meter lange haai onder me door. Echt!!!! ik was er op voorbereid...maar toch. Wel heel fantastisch hoor. Ik kreeg echt de smaak te pakken met het snorkelen. Tijdens de derde keer hadden we weer een leuke tocht. Af en toe kijken of ik de groep nog zag. Toen zag ik een deel links naar het strand snorkelen en een deel naar de boot. Althans dat dacht ik. Beide toch een eindje voor me uit. Ik vond het nog wel leuk dus niet naar de boot maar tempo naar het strand. jammer Frederika, bij het strand was een andere groep. Jij moest naar de boot. met zijn allen hebben ze staan roepen. Ik hoorde niets. Was steeds onder water aan het snorkelen. pas vlak bij het strand kreeg ik het in de gaten. Nou ja dan maar keren en alsnog naar de boot. Groot ontvangst....dat kunnen jullie je voorstellen. Vooral als ik jullie vertel dat ik met de ochtendwandeling ook de groep al kwijt was geraakt. samen met een andere van de groep. We hadden zo,n mooi fotogeniek plekje gevonden. Toen we klaar waren met het maken van de foto was de groep verdwenen. Nou ja, dan maar gewoon het pad volgen toch??? Na een tijdje stevig op lopen nog geen spoor van de groep. (Struikelend over de leguanen en hagrdissen) Toch verkeerd pad, terug dan maar. Ze zoeken ons vast alwel??? terug op de plek, geen spoor van de groep. En geen spoor van een ander pad. Dan maar weer dat pad volgen. Komt vanzelf weeruit ophet strand...toch??? En ja hoor, daar staan ze allemaal al te wachten. Dus je begrijpt dat daarna bij iedere tocht eerst gekeken werd of ik er wel was.... Iedere ochtend en middag een wandeling op een van de eilanden. veel gesnorkeld. We hebben honderden blue foot boobies gezien, blauw voet jan van genten. geweldig. fregatten met een enorme opgeblazenrode krop, veel zeeleeuwen, stranden vol, vele landleguanen en zeeleguanen, hagedissen, pelikanen, hawk, grote albatrosen, darwin finches. Echt gigantisch veel beesten. Zoveel jonkies. En geen best loopt weg, vliegt weg of schrikt. Je kunt maar foto,s maken en filmen. Geweldig echt waar. Iedere nacht gingen we varen vanaf negen uur. gelukkig kregen we nu een pilletje tegen zeeziekte. direct om negen uur naar bed. De boot ging behoorlijk te keer. Maar ben niet meer beroerd geweest en heb goed geslapen. De dolfijnen die in een grote groep achter de boot aansprongen heb ik helaas gemist. Was me net aan het douchen. Op de laatste dag hebben we nog een onderaardse grot bezocht. met de hoofdlamp op met trappen naar beneden. toen verder lopen de stikdonkere grot in. Uiteindelijk bij water, koud, waar we inmoesten. tot het einde...een soort meertje Nu allemaal de lampen uit. Dan is het echt stikdonker. Ik greep gauw Jonet, medereiziger bij de hand. Oh ja, toen nog een grote groep flamingo´s gezien. Vanmorgen hebben we het laatste eiland bezocht. Seymour island. Hier heb je vooral veel fregatvogels en blauw voeten. Erg bijzondr. Allemaal aan het baltsen. Dansen enfluiten. Je staat echt op 20 centimeter van ze en ze trekken zich niet van de mensen aan. Overal zeeleuwen en veel jonkies die bij de moeder drinken. Zo bijzonder. Dan terug naar Baltra Island. Terug vliegen. met een tusenlanding. Uiteindelijk na een bustochtje door de stad Quito om vijf uur terug in ons hotel. Om zeven uur lekker gegeten. En nu dus in het drukke centrum in een internet cafe. Het is hiet nu half elf. Ga mrgen zelf op onderzoek uit in de stad Quito. heb allerlei informatie verzamelt. Het wordt wandelen naar het historische centrum, de basiliek beklimmen voor het mooieuitzicht en dan naar de equator(evenaar). dat gaat met de bus. ben benieuwd. Sinds we trouwens uit het vliegtuig zijn gestapt in Quito lijkt het alsof de grond zweeft ondere onze voeten. OOk en soort duizelig/ licht gevoel in het hoofd. Dat koomt van de hoogt waarop we zitten. Gaat na een dag wel overzeggen ze. Morgen komt de rest van de groep aan. Overmorgen begint dan de 58 daagse rondreis. groetjes voor nu. Wat een lang verslag he. Toch wel leuk om te doen. En ... lekker veel reageren hoor...dat is leuk om te lezen.. Oh ja en tot nu toe lukt sms en wel. Heb verstuurd en ook terug ontvangen...
Oh ja...nog van harte gefeliciteerd Henrieke en Sabiene.
Kus voor Iris. helaas Hilke er staan slechts een paar foto,s op de geheugenkaart...maar ja beter iets dan niets. doei..