Quito, Ecuador deel 1, 17 april

Hoi allemaal, Wat leuk dat jullie de verslagen lezen. Leuk om al die reacties te lezen. Heb zonet even mijn hotmail mail gecheckt. Stroomt gauw vol. Ja ik zit alweer achter de computer. En nee ik verveel me niet. En ja deze keer veilig in een hotel. Gisteren was ik te laat nog hier op straat. Was erg onveilig zeiden ze toen ik terug kwam...al was het maar vier straten verder op. Ok. Dus nu veilig in een duur hotel, direct naast mijn eigen hotel. Mijn hotel is namelijk een stuk eenvoudiger.... maar goed genoeg hoor. Effe een laatste update. Gisteren aangekomen in het hotel Junior Plaza in Quito. Hetzelfde hotel als bij aankomst. Had gevraagd om dezelfde kamer. Dat lukt helaas niet. Nou ja, ben er toch alleen ´s nachts en dan moeten de oogjes toch toe. Ik voel me ook nu weer duizelig het voelt alsof de grond onder me beweegt. Alsof ik nog op de boot zit. Maar dit komt dus door de hoogte zeggen ze. Rustig aandoen en tijd nemen om te acclimatiseren. Dat rustig aandoen ligt wat moeilijk voor mij. Al mijn belangrijke spullen in de kluis. Dat voelt een stuk veiliger. Om zeven uur eten met mijn groepsgenootjes Jan en Jonet. We gaan weer naar de pizzeria en eten er heerlijk en vertrouwd. En zoals Jan zei. ¨Ze konden me nog....¨ Dan nog even naar het internetcafé. Mijn avonturen van de Galapagos neertypen. Om 23.00 uur terug gelopen. Ja... dat is eigenlijk te laat. moet toch vier straten verder.... en het is nu aardig rustig op een paar gasten hier en daar na. Met een stevige pas en rugtas nu als buiktas terug. De portier vertelt dat dit niet zo´n handige actie was. na tienen niet meer doen. Ok. Daarom zit ik nu in het hotel naast ons hotel. Dat is veilig.... maar misschien wel wat duurder. Zie ik straks dan wel weer. Oh ja na vijf dagen geen grote boodschap op de Galapagos)even netjes gezegd toch=. Nu werkelijk in de race!!! Gelukkig nog wel onder controle. Zaterdagmorgen om acht uur de wekker. Even lekker uitslapen dus, sinds de Galapagos. 9 uur aan het ontbijt. Weer praten met de portier. Hoe besteed ik het best mijn dag. Hoe kom ik overal. Krijg zijn lonely planet mee....ben mijn plattegrond van Quito nl. even kwijt... Ik pak al mijn spullen over in mijn nieuwe Galapagos handtas....pak ze dan weer terug en herhaal dit ritueel nogmaals. Alles om maar zo verstandig mogelijk op pad te gaan. Uiteindelijk vertrek ik vol goede moed en een stevige hand op mijn rugtas om tien uur. Nog steeds mooi op tijd toch. Ok. Rio de Amazones aflopen. Na twee zijstraten even vragen gaat dit naar het oude centrum. Ja, gewoon doorgaan. Een kindje probeert een poster te verkopen. Nee,zeg ik resuluut en stuur het jongetje stevig weg. Voel me een beetje schuldig. Even een foto maken. He wat een gedoe. Eerst uit de tas , tas weer dicht, zit immers nog mijn video in, foto maken, weer in eigen hoesje etc. Dat werkt niet. Dus tasje aan broekriem vast gemaakt. Hoeft de rugtas niet steeds open. Nu komen er twee kindertjes een poster verkopen. Net wil ik iets vriendelijker antwoord geven zie ik dat een naar mijn fototoestel grijpt. Net op tijd gealarmeerd stuur ik ze nu zeer boos weg. Ok. Niemand in mijn buurt laten komen dus. Hand op het toestel en rugtas weer als buiktas. Aaan ´t eind van Rio des Amazonas staat het Hilton hotel. Dat is een mooi herkenningspunt voor iemand die snel de weg kwijt is. Bij het park rechts had de portier gezegd. Ik ga eerst even door het park. Dus oversteken. Erg drukke weg en zie geen voetgangerslicht. Ik ga erover, maar dan gaan de auto´s rijden, even aanzetten en rennend naar de overkant. Nu roepen er mensen naar me en ze wijzen achter me. Ligt mijn fototoestel op de weg. Is los geraakt. Een bus rijdt er over... maar niet erover. Tussen de wielen, mensen waarschuwen de volgende auto´s. Ze stoppen. Ik vlieg de weg op nadat de bus door is gereden en pak mijn fototoestel. Ongedeerd!!!!!! Mucho gracia´s schreeuw ik mijn helpers toe. Zie er zijn ook goede mensen in Quito. Even verderop check ik de camera. Toch niet stuk door de val. Nee, gelukkig. Zal je toch maar overkomen. Alle foto´s weg. Nu verder naar het historisch centrum. Vraag nog wel vier keer of dit echt de goede weg is. Kijk steeds op mijn kaartje in het lonely planet boek. Maar vertrouw mijn inzichten niet zo goed. Ik wil naar het indenpencio plaza. Blijkt uiteindelijk Plaza Grande te heten tegenwoordig. Toch vind ik het. Veel historische gebouwen. Loop nog wat blokjes, maar keer steeds terug naar de weg waarmee ik ben gekomen. So far so good. Nu op dracht twee. Boven op de berg staat een groot maria beeld met vleugels. vanaf daar heb je een geweldig uitzicht. Volgens de portier een taxi nemen voor plm 3 $. Ok. Durf ik dat. Probeer een taxi te laten stoppen. Steeds vol. Dan stopt er een, maar er zitten ook al mensen in en ik bedank. ga een hotel in en vraag naar taxi vervoer. Geen probleem zegt ze. Gewoon aanhouden. En de prijs is ongeveer 4 dollar. Ok. Vol goede moed ga ik weer op pad. Intussen loop ik verder. Dan stopt er een taxi. Onderhandelen over de prijs. De meter doet het natuurlijk niet. 5 dollar, want het is allemaal eenrichtingsverkeer. Eeerst helemaal de andere kant op voor we de goede kant op kunnen. Nou ja 5 dollar is prima. En inderdaad pas na een kwartier zijn we terug op de plek waar ik ingestapt ben, maar nu in de andere richting. En inderdaad overal una via. Nu zijn we snel boven. Veel wilde honden ondeweg, die blaffend de auto volgen. De deuren op slot omdat we door een niet betrouwbare wijk moeten. Boven is het uitzicht prachtig. Er zijn ook allemaal marktkraampjes en eettentjes,.... maar nauwelijks toeristen en dus ook geen taxi voor terug. Vraag mijn chauffeur te wachten en mij ook weer terug te brengen naar de stad. Dat is goed voor nog eens 5 dollar. Ach misschien veel te veel betaald... maar wel veilig. Hij brengt me keurig terug. Nu even iets drinken. Machiatto. En dan terug naar het hotel. Daar een bijeenkomst met de groep en onze gids. de Rondreis gaat dan echt beginnen. De bus en trolly zijn 25 cent. Zal ik dat ook proberen. Ik vraag aan voorbijgangers of dat kan. Ja gewoon laten stoppen. Ok. Doen dus. Gaat prima. Hand opsteken, instappen en bij het uitstappen pas 25 cent betalen. Ja hoor gaat naar Rio Amazonas. Halverwege de rit vraag ik toch nog maar even voor de zekerheid aan mijn medepassagier of deze bus echt naar Rio des Amazonas gaat. Ja hoor. Dan zie ik het Hilton. Gelukt. Weer een ervaring rijker. Voel me alweer helemaal op mijn gemak. Nu snel doorlopen naar het hotel. Precies om 16.00 uur loop ik binnen. Zie alleen de gids en Jan en Jonet. De anderen zijn nog in Nederland. Vulkaanuitbarsting op Ijsland maakt vliegverkeer in Noord Europa onmogelijk. Dat is balen zeg. Ik had daar nog niets van gehoord. En zegt Jonet, mijn foto toestel is vanmorgen gestolen door kinderen die posters wilden verkopen. Nee, he. Dat is echtgigantiscg. balen. Wat heb ik dan weer een geluk gehad. Zij hebben het politiebureau dus al van binnen gezien. Ok. Dus echt allemaal alert zijn. Je tas als buiktas en altijd je hand erop. En ´s avonds niet met een tas op straat. En zeker niet na tienen. Daarom zit ik dus nu hier te internetten. Ja verstandig he. Morgen stadstour, o.a. evenaarpunt. En dan twee dagen naar Ottavalla o.i.d. Hopenlijk wordt de groep daarna compleet.
Ik ga terug naar mijn kamer. Nog even een sopeje met mijn dompelaar maken en dan slapen. Duizeligheid is nu bijna over....niet helemaal.

Groetjes en tot na Ottavalla denk ik.