Donderdag 24 juni, Cuiaba
Door: frederikaklatter
Blijf op de hoogte en volg Frederika
25 Juni 2010 | Brazilië, Cuiabá
Donderdag 24 juni
Om 9 uur zal ik worden opgehaald door Susan mijn nieuwe gids voor de Pantanal(natuurgebied met het meeste wild). Ze is er al om half negen. Ik ontbijt nog even snel. Dan in de taxi voor een twee uur durende prachtige rit door het wetland van Pantanal. Om de twee tellen staan we stil, zoveel verschillende vogels langs de kant. Komt omdat nu de droge periode is aangebroken en alle vogels nu naar deze natte plekken gaan. ijsvogels, ooievaars, reigers, havikken, valken, kievitten enz. maar steeds anders dan in Nederland en veel verschillende soorten van elk. Kaaimannen en grote, overal. Veel bomen met gele bloei. Prachtig net het groen en de strak blauwe lucht. het is hier warm, maar niet klam en benauwd. Aangenaam heet. Kamer 14. Weer een lodge met alle voorzieningen...ook een zwembad! Maak direkt na de lunch daar gebruik van. Tot half vier... dan is de eerste bootexcursie. de voetbalwedstrijd laat ik schieten... Nederland wint. Zie intussen veel mooie gel vogels en veel gieren overvliegen. In de prive boot zit ik heerlijke op zachte kussens te genieten van ieder dier en boom langs de kant. Precies na een half uur, maak ik een beweging met mijn hand. Het fototoestel wat ik netjes om mijn arm heb vliegt los en plomp het water in!!!! Vreselijk. Wil er wel achteraan springen...maar dat kan niet met de kaaimannen en piranha´s. Totaal verbijsterd staren we naar het water. We vervolgen de trip...maar voor mij is de lol eraf. Dat ziet Susan de gids. We gaan terug en vragen of er een schepnet is. Twee jongens gaan mee en duiken in het water. Het is 3 meter diep, maar loopt af naar steeds dieper. Het is onbegonnen werk. Niet dat ik denk dat de camera het nog doet...maar misschien is de memory card nog te redden. Na diverse pogingen geven ze het op. Morgen gaan we weer als er meer licht is.. zeggen ze. Bij terugkomst zegt de taxi chauffeur dat hij ook gaat helpen morgen. uiteindelijk gebeurt dat niet. Het is onbegonnen werk. Susan biedt haar toestel aan en met een nieuwe memorycard kan iki dan in ieder geval nog foto´s nemen morgen. Ik noteer m.b.v. de gidsen van Susan allle namen van de vogels die we hebben gezien....kan het immers niet echt meer terugzien. Om l1 uur slapen, met de tranen achter de ogen brandend....wat ontzettend balen zeg.... Foto´s en Frederika gaan blijkbaar niet samen..... gelukkig heb ik nog twee andere memorykaarten....die foto´s zijn er nog. Maar nu dus ook al twee verloren...in totaal zeker 4000 foto´s..... @$%(censuur).
Om 9 uur zal ik worden opgehaald door Susan mijn nieuwe gids voor de Pantanal(natuurgebied met het meeste wild). Ze is er al om half negen. Ik ontbijt nog even snel. Dan in de taxi voor een twee uur durende prachtige rit door het wetland van Pantanal. Om de twee tellen staan we stil, zoveel verschillende vogels langs de kant. Komt omdat nu de droge periode is aangebroken en alle vogels nu naar deze natte plekken gaan. ijsvogels, ooievaars, reigers, havikken, valken, kievitten enz. maar steeds anders dan in Nederland en veel verschillende soorten van elk. Kaaimannen en grote, overal. Veel bomen met gele bloei. Prachtig net het groen en de strak blauwe lucht. het is hier warm, maar niet klam en benauwd. Aangenaam heet. Kamer 14. Weer een lodge met alle voorzieningen...ook een zwembad! Maak direkt na de lunch daar gebruik van. Tot half vier... dan is de eerste bootexcursie. de voetbalwedstrijd laat ik schieten... Nederland wint. Zie intussen veel mooie gel vogels en veel gieren overvliegen. In de prive boot zit ik heerlijke op zachte kussens te genieten van ieder dier en boom langs de kant. Precies na een half uur, maak ik een beweging met mijn hand. Het fototoestel wat ik netjes om mijn arm heb vliegt los en plomp het water in!!!! Vreselijk. Wil er wel achteraan springen...maar dat kan niet met de kaaimannen en piranha´s. Totaal verbijsterd staren we naar het water. We vervolgen de trip...maar voor mij is de lol eraf. Dat ziet Susan de gids. We gaan terug en vragen of er een schepnet is. Twee jongens gaan mee en duiken in het water. Het is 3 meter diep, maar loopt af naar steeds dieper. Het is onbegonnen werk. Niet dat ik denk dat de camera het nog doet...maar misschien is de memory card nog te redden. Na diverse pogingen geven ze het op. Morgen gaan we weer als er meer licht is.. zeggen ze. Bij terugkomst zegt de taxi chauffeur dat hij ook gaat helpen morgen. uiteindelijk gebeurt dat niet. Het is onbegonnen werk. Susan biedt haar toestel aan en met een nieuwe memorycard kan iki dan in ieder geval nog foto´s nemen morgen. Ik noteer m.b.v. de gidsen van Susan allle namen van de vogels die we hebben gezien....kan het immers niet echt meer terugzien. Om l1 uur slapen, met de tranen achter de ogen brandend....wat ontzettend balen zeg.... Foto´s en Frederika gaan blijkbaar niet samen..... gelukkig heb ik nog twee andere memorykaarten....die foto´s zijn er nog. Maar nu dus ook al twee verloren...in totaal zeker 4000 foto´s..... @$%(censuur).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
