Arequipa, zondag 16 mei 2010

Zondag 16 mei 2010
Ondanks het slapen in de bus is deze nachtrust toch iets minder. Om half negen zitten we aan ons ontbijt in het nieuwe hotel, nu in Arequipe. Ondanks zo´n rit is iedereen om tien uur alweer op pad. Nieuwe stad, nieuwe uitdaging. Deze keer gaan we allemaal zelf op pad. We zijn het rennen achter de gids aan even beu. Ik loop meteen alweer verkeerd(blijkt later), maar het brengt me bij een lamaweverij, erg grappig. lama´s hycuna´s. En het hele proces. Twee dametjes in klederdracht aan het weven. Dan loop ik naar de rivier, rio Chile. Altijd weer mooi om te zien met wat voor geweld dat water door de stad bruist. Met wat vragen bereik ik uiteindelijk het Plaza des Armes. Heet blijkbaar overal zo. Weer een groot plein met aan het hoofd een enorme kathedraal met twee torens en veel bankjes rondom een mooie fontein en duizenden duiven. Daar loop ik de gids tegen het lijf. Het museum van het gevonden INCA meisje Juanita is heel bijzonder. Ok. daar ga ik heen. Intussen heb ik al een kaartje gekocht voor se sightseeing tour van vier uur door de stad en omgeving. Dat kan net. Dus uit het museum rennen.... Ja, hoor, ze brengen me vanaf het kantoor snel naar de bus. Daar zitten J en J ook in zo´n bus. Bij de ooking kon ik kiezen uit de rode, blauwe, groene of gele bus. Zij zaten in de groene...ik natuurlijk in de gele. Met een gele zonneklep en flink wat zonnebrand bovenop de open bus. Een flesje water cadeau. Al snel zien Regina en Marjan me voorbij komen. Zij zitten hoog op een terrasje. De tour heeft diverse stops. De gids vertelt onophoudelijk in het Spaans en in het Engels. bij de stops zijn ze onvermoeibaar foto´s aan het maken van de alle gasten. Ook bezoeken we nog een soort Menkemaborg. De molens sla ik over. Ik ga voor de kofiie. Om vijf uur is de zon weg en wordt het behoorlijk koud bovenin de bus. Dus worden er dekens uitgedeeld. en later nog een. Steenkoud is het nu ineens. Totaal verkleumd komen we na vier uur wer op het centrale plein. Met J en J. heb ik op het grote plein afgesproken. We eten samen. We zijn echter zo koud. Ik vraag voor de grap of ze ook blankets heeft. Ja hoor, ze brengt ons prachtige poncho´s. Dan ben je snel weer warm. Bij terugkomst is mijn rug vreselijk aan het vervellen. Was ik zo mooi donkerbruin, helaas het is te hard gegaan. Het ziet er niet uit. Half twaalf in bed.