Arica deel 2, vrijdag 20 mei 2010
Door: frederikaklatter
Blijf op de hoogte en volg Frederika
22 Mei 2010 | Chili, Arica
Zo, eindelijk weer een keer uitslapen. Heb de wekker om tien uur gezet, maar ben dan allang wakker. pak de koffer in en zet alles klar in mijn dagrugzak. Wemoetennamelijk om twaalf uur de hotelkamer verlaten. Wegaanpas {s avonds om 9 uur et de nachtbus. Loop om elf uur rustig de stad in. Het is vandaag een nationale feestdag. Veel militair vertoon. De slag om Arica o.i.d. Er is een parade. na 21 kanonsschoten gaat deze voorafgegaand door folklore dansen van start. Ik zit op de stoep. Het Chileense en daarna Aricaanse volkslied wordt met volle borst meegezongen. Mensen applaudiseren als de militairen langs trekken. Zezijn duidelijk trots op hun strijders. Op de Plaza zijn nog steeds veel fraai uitgedoste voetbalsuppporters. Na de parade zijn er weer diverse optredens. Als de presentator weer het publiek induikt vertrek ik gauw. Eet nu samen met Jan enb Jonet(medereizigers) in de winkelstraat. Wepratener met Pieter. Die is al zes jaar op pad in eencamper en wil niet meer anders. Dan gaan we samen wandelend de grote rots(de morro) van Arica op. Een prachtig uitzicht is het resultaat. Arica ligt aan zee. De dag ervoor ben ik,langs de boulevard gewandeld. Enorme golven spatten tegen de rotsen op. Nu een mooi uitzicht over de zee en de stad. Veel vogels zweven er in de lucht. Weer beneden bezoekl ik nog het museum met opgravingen van de chironno beschaving. Die ook al mummificeerden, al ver voor de Egyptenaren. In de supermarkt koop ik eventjes later mijn avondboterham. Op een bankje in de winkelstraat ga ik picknicken. Eeen liter melk erbij(had ik al heel lang niet meer gehad) en plakjes kaas. Daarna natuurlijk nog even weer een café latte samen met Jan en Jonet. Dan terug naar het hotel. Ik kleed me hier even warmer aan, want we gaan nu naar een kouder gedeelte van Chili. Om 9 uur in de taxi. Dan weer even wachten in de bus terminal. Om tien uur zijn we onderweg met de slaapbus. Destoelenzijn minder groot en lux als in de vorige nachtbussen. gelukkig zit de bus niet vol en al gauw hebben we allemaal twee stoelen ter beschikking. Al snel slaap ik. Het is pikkedonker in de bus, dus je hebt ook niet echt een andere keus. Dan schrik ik ineens wakker doordat de chauffeur enorm moet remmen. Slaap dan even niet direct weer oin. Het gaat hard en best ruig. ik voel in mijn tas....bah...yoghurt het lekt. Met mijn hoofdlampje, maak ik de boel schoon en eet de overgebleven yoghurtjes maar meteen op. Dan slaap ik door tot de zon opkomt(6 uur). Weer een enorme noodstop. iedereen wordt hier wakker van. dachten toch even dat het gebeurt was. Dan een stop na een klein ontbijtje in de bus. Debus gaat tankenkunnen wuij even naarhet toilet. Mooi niet dus. Alles is gesloten. De bus komt pas na een uur terug. Dechaufeurs hebben niet alleen getankt, maar ook even gegeten. Om tien uur zijn we in ons hotel in San Pedro de Tacama. Maar helaas,, de kamers zijn nog niet beschikbaar. Misschien om half elf, officieel hebben we er pas recht op om twee uur zegt de baas. het wachten begint. Om twaalf uur heb ik mijn kamer. De rest om twee uur. Ik ga een toer maken om drie uur. Heb dus nog net tijd om even naar huis te bellen(zaterdag he). Ik eet een heerlijke magnum. Dan met een bus door de droge woestijn en prachtige rotspartijen. Weer schilderachtige plaatjes. Het is hier wel een stuk kouder. drie lagen kleren en zelfs mijn windjack komt van pas. Weziende verschillende lagen waarvan de rotsen zijn opgebouwd in de loop der jaren. We zien wat erosiebeelden. We gaan een rots binnen en dan door een aardedonkere tunnel, bukkend. Ik voorop met de hoofdlamp. Dan gaan we een hoge zandduin op en dan over de bergen lopend wachten we op de zonsondergang. Prachtig als alles rood kleurt. de tocht is om half acht afgelopen. Voor 15 euro was het zeker de moeite waard. Dan terug naar het hotel. Daar eet ik mijn laatse bolletjes en maak bouillon met mijn waterboilertje. Om negen uur nog even internetten(nu dus). Morgen moeten we alweer om acht uur vertrekken. Dan gaan we met de bus naar de Boliviaanse of is het Bolivaarse grens. Daar stappen we over injeeps, waare we vervolgens drie dagen mee op pad gaan. Het kan dan heel koud zijn, - 15 ´s nachts. Komt al mijn thermo ondergoed, sjaal, handschoenen en muts toch nog van pas. morgen dus weer een nieuw avontuur. Geweldig. Zoutmeren, enorme vlakten. Wezullen zien.
iedereen een mooie meivakantie gehad???? Hopenlijk uitgerust weer verder.... ik ga nog even verder vakantie vieren.