Driedaagse jeep safari 23 mei Bolivia, zoutvlakte

ZONDAG 23 MEI 2010
Vandaag verlaten we Chili. Het was een kort bezoek, maar toch ook weer heel bijzonder. Nu een nieuw avontuur in Bolivia. Om half acht hebben we ons ontbijt bij het hotel. Ik vraag nog gauw een envelop en postzegel. Daarin gaat het formulier om een gemachtigde voor mij te laten stemmen. Hopelijk komt het nog op tijd. Iedereen veel succes met de campagne!! Om half negen zullen we vertrekken. Alles is netjes terug in de koffer. In de handbagage zwemkleding en warme kleren...sjaal, thermoondergoed. Fleece en winddichtjack aan. Ons vervoer laat ons deze keer even wachten(gebeurt nooit). We hoeven deze keer geen bus halen dus onze gids blijft rustig. De komende drie dagen is geheel georganiseerd door een ingehuurd bureau. Zij doen de zoutvlakte excursies. Als we op pad zijn duurt het nog geen tien minuten of we zijn al bij de eerste controle. We gaan namelijk Chili verlaten. Ik heb nog 600 chileense munten. Ruil ik om voor 6 BOBS. Dat is het geld van Bolivia. Daar kan ik niet veel mee. Maar wel een toiletbezoek betalen....dat is 2 of 3 BOB. Direct over de grens kunnen we geld wisselen. We moten ons uitgaans papier van Chili inleveren en krijgen een stempel. We moeten ook meteen weer nieuwe papieren invullen om Bolivia in te kunnen. Dan rijden we zeker een kwartier door niemandsland. Kaal en droog. Dan naar de douane in Bolivia. Via twee loketten en weer een stempel erbij naar de wisselaars. Ik wissel hier dollars, die ik gelukkig nog apart had gehouden(is fooi voor onze gids aan het eind van de reis). Pinnen lukt voorlopig niet. En er moet toch gegeten worden. De komende drie dagen hebben we niet veel geld nodig. Want alles is inclusief. Maar iets lekkers voor onderweg is toch wel fijn. Voor de grens had ik het ook al kunnen wisselen, maar de koers was daar iets ongunstiger. Krijg nu voor 1 dollar 7 BOB(daarvoor maar 6). Direct na de grens staan de jeeps klaar. het zijn er twee. De gids, Jan , Jonet en ik samen en de anderen samen. In de tweede jeep stapt ook later de kokkin in. We rijden door een kaal, droog, rotsachtig landschap. Weer totaal anders dan met de tour van gisteren. We gaan al snel een nationaal park in. De eerste stop is bij laguna blanco. Een groot meer. Het is bevroren. Natuurlij even op het ijs staan. De ijzige wind doet ons vanzelf bewegen en ook weer gauw de jeep ingaan. Dan stoppen we bij laguna verde. Een meer dat geheel groen opschijnt. Daarna een meer dat totaal rose opschijnt. De hemel is strak blauw. De zon schijnt. Maar het is steenkoud. De wind is bijna stormachtig. De vingers bevriezen tijdens het fotograferen en filmen. Ik had hier niet op gerekend. Natiirlijk had de gids wel gezegd dat het koud zou worden maar to nu viel dat best mee. Dus mijn handschoenen en muts zitten nog in de koffertas. En die staat boven op het dak van de jeep, goed ingepakt. Gelukkig heb ik wel mijn sjaal en mijn fleece en windjack. Daar zonder ....brrrrr. Rond het middaguur stoppen we bij een warmwaterbron. precies Nieuwe Schans, althans wat betreft de temperatuur van het water en de heilzame werking. Geen massagestralen e.d. Eerst gaan we eten. Heerlijk, eindelijk weer eens gekookte aardappelen. Dan gaan we ons in de ijzige kou buiten omkleden. Maar eenmaal in het warme water is dat gauw vergeten. Achter ons lopen de vicuna´s. We kijken uit over een enorme vlakte en een strak blauwe lucht. Dan weer op pad. We gaan langs prachtig gevormde rotsen. We zien onderweg verschillende vogels(flamingo´s, ganseenden, grijze flamingo´s) Overal ook vicuna´s en lama´s Honderden....duizenden.
Zo daar ben ik weer. Gisteren tot elf uur alles zitten bijwerken. Bij het bewaren gaat het mis. Alles weg!!!! Ahhhh! Kom terug bij het hotel. vijf voor elf. Tot elf uur open.... maar de deur is al dicht! bellen en kloppen op de deur. Gelukkig de deur gaat open. Om half zeven wakker. Nog even weer slapen lukt niet. eker niet als de wisseling van de wacht begint. We slapen naast de een legerplaats. De wisseling gaat met veel muziek gepaard. Ik ga mijn bed uit en schiet zo in mijn kleren en sta vijf muniten later buiten. Erg koud. Ik kijk even naar het gebeuren en zoek dan een internetcafe. Nog dicht. Loop een rondje en bekijk van afstand het treinstation. Locomotieven gaan heen en weer met veel fluit geluid. de straten vullen zich alweer met bagpackers. Het ene na het andere cafe gaat open. Ze willen allemaal een ontbijt verkopen. Ik ga naar binnen. Een haardvuur brandt behachelijk. Het ontbijt laat echter lang op zich wachten. Ik besluit nogmaals te kijken of er internet beschikbaar is. Ja dus. Hier koop ik een yoghurtje. En nu zit ik weer te typen met ijskoude vingers. Af en toe gokken voor de letters. Ze zijn namelijk van veel toetsen afgesleten.
Na de lunch weer op pad. Het blijft een mooi rotslandschap waar we doorheen hobbelen op steeds onverharde wegen. Buiten is het koud. De zon schijnt echter ongenadig hard op de ramen van de jeep. Dus zit ik nu met mijn jasmuts op om me tegen de zon te beschermen. Om half zes zijn we op de plaats van bestemming. Een hospedaje. We zullen hier in een slaapzaal slapen. Geen verwarming en slechts beperkt electriciteit...tot half tien. Stil zitten is geen optie...te koud dus wat heen en weer lopen, het adobe dorpje wat verkennen. De school heeft een lokaal. Een schoolplein met basketbalpalen. Er staan houten bankjes. Er hangen twee whiteborden. Het ziet er rommelig uit. Er hangen slingers(in alle scholen). Bij terugkomst is er een vuurtje. Dat geeft iets warmte. Twee kinderen vragen of ze mogen optreden. Natuurlijk. Voor het eten komen ze met z{n vieren en de meester. twee op de panfluit, een op de trom en een rammelt met schelpen. De meester speelt gitaar en zingt. Ze spelen vijf nummers en meester vertelt in het spaans. Erg aandoenlijk. Dan heeft de kok ons eten klaar. soep, rijst,patat en kip. Heerlijk. Dik ingepakt zitten we aan tafel. De kachel is alweer uit. Ik had een slaapzak besteld voor deze dagen. Bij navraag blijkt dat ze deze hebben vergeten. Dus nog maar een extra deken. We gaan toch niet in de slaapzaal. We zijn de enigen en dus zijn er kamers vrij. Ik moet wel delen met Jesper, maar dat is geen probleem. Vanwege de kou is opblijven geen optie. We luggen dan ook allemaal om negen uur in bed. Ik slaap beroerd, deels vanwege de kou, maar vooral vanwege een verschrikkelijk matras.