jeepsafari deel 3, 25 mei

DINSDAG 25 MEI 2010
Eerst nog even een aanvulling op zondag 23 mei, de eerste dag jeepsafari. We hebben ook de geisers bezocht. de stank (rotte eieren) getrotseerd. Wat een lawaai. Wat een stoom. Jan gooit een sneeuwbal, die knalt omhoog. Weer een machtig gezicht.
Zit nu in het hotel in Potosi. Heerlijk warm. Ze hebben hier verwarming en die staat ook nog aan! Ja, Hilke de foto{s komen. Ben nu de eerste foto{s van de galapagos in mijn album aan het plaatsen. Dus al snel zullen er meer zijn dan 46. En daarna zal ik kijken of ik foto{s bij de verslagen kan plaatsen. Nu eerst verder met het verslag.
Wehebben met zijn allen geslapen n de slaapzaal. Zo gauw ik mijn hofd opricht krijg ik een kussen van Jan tegen mijn hoofd.... even ouderwets kussengevecht. De nacht was minder koud dan gisteren. Helaas geen warme douche in de ochtend, dus maar weer bij de wasbak. gelukkig staat het hete water voor koffie of thee alweer klaar. Vandaag gaan we naar de zoutvlakte. Al snel zijn we er. Eeen grote witte vlakte. Net een sneeuwtapijt. De zon staat hoog aan de hemel. Een strak blauwe lucht. Vroeger was dit een zee. Het water is allemaal verdampt en nu ligt er een laag zout, dat van 1 tot 8 meter dik is. Een oppervlakte van 12.00 km2. Oneindig dus. Zeshoekige figuren zie je. EEn pracht patroon. In totaal ligt hier 10 biljoen ton zout. Als we om ons heen alleen nog maar zoutvlakte zien maken we een stop voor foto{s. Staand, liggend in alle posities. De tweede stop is op een koraaleiland midden in het meer. Hierop groeien duizenden cactussen(staven). Ze groeien een centimeter per jaar. De oudste cactus is 900 jaar. We lopen naar boven voor een mooi uitzicht. Ook nu doet het stijgen ons hart sneller slaan. Dan racen we weer verder over de oneindige vlakte. Er zijn geen wegen. het enige orienteringspunt zijn de bergen rondom. Af en toe zijn er gaten in het zout. Daar moet je niet inkomen met de banden. Daarom rijden we nu hier en niet een eindje verderop zegt de chauffeur. Eeen poosje geleden zag hij zo{n gat te laat. Wel goed afgelopen. Nu stoppen we omdat de figuren nu groter zijn dan eerder. Er vliegen flamingo{s over. Een pracht gezicht, die roze beesten boven dat wit. Door de felle zon en het wit dragen we allemaal een zonnebril. De volgende stop is bij een zoutkasteel. Deze is helemaal gebouwd van blokken zout en ook gemetseld met zout. We gaan daarin eten. Onze kok heeft een salade met tonijn voor ons. Er is ook een klein museumpje met allerlei figuren gemaakt van zoutblokken. Dan stoppen we waar de laag zout minder dik is. Hier zien we water naar boven borrelen door enorme gaten. Tot slot gaan we de zoutwinning bekijken. Mannen staan zout te schrapen. Dat wordt op hoopjesgelegd en moet dan drogen. De mannen zijn dik ingepakt en hebben hun gezicht bedekt met een doek. We zien ook de verwerking van het gedroogde zout. Dan verlaten we de zoutvlakte. Als je achterom kijkt zie je spiegelingen. Onze laatste stop van vandaag is het treinenkerkhof. Tientallen verroeste locomotieven en wagons. Dan zetten de jeeps ons af bij ons hotel in Uyuni. Ookhier is het koud. Even opfrissen en dan het stadje verkennen. Vol met bagpackers. Allen net terug van de driedaagse jeepsafari of vertrekken de volgende dag voor de jeepsafari. Ga even op een bankje zitten, nadatbik over de overdekte markt ben gelopen en wat fruit heb gekocht. Een oud, krom mannetje komt eraan met een verpakt ijsje in de hand. De andere hand is een stomp. Hij gaat met veel moeite naast mij zitten. Dan begin het gedoe om met een hand het plastic eraf te halen. Ik zeg, can I helpyou. Na vier keer aandringen laat hij mij het plastic verwijderen. Hij likt nu het ijsje op. Ik gooi intussen wat fruit in zijn tas. Dan even op een terrasje cafe con leche scoren. De zon schijnt wel, maar het is koud...eigenlijk te koud om op het terras te zitten. Dan duik ik even het internet cafe in. Om zeven uur samen eten in de ...pizzeria bij het hotel. gezellig. Dan verdwijn ik weer in hetinternetcafe. Om kwart voor elf heb ik alles weer bijgewerkt. Wil het opslaan....en dan is alles weer verdwenen. Twee uur werk voor niets!!!! Ga snel terug naar het hotel. Slut de deuren om elf uur. Ben er om tien voor elf....maar de deuren gesloten. Dus aanbellen.... nog eens bellen.... rammelen aan de deur....rammelen aan de deur....bonsen op de deur.....bonsen op de deur. Krijg al visioenen van op straat slapen...en het is intussen al behoorlijk aan het vriezen. gelukkig gaat de deur dan open. Ik mompel sorry voor mijn lawaai. Duik snel mijn kamer in.

het foto{s plaatsen in mijn albumlukt niet! Ga nog wel even wat foto{s bij de eerste dagen plaatsen. Dus zie de allereerste verslagen voor de Galapagos foto{s.